Cantina di Albinea Canali IGT Lambrusco dell'Emilia Vino Frizzante Secco Lambrusco Ottocentonero

Lambrusco... is het ooit echt een populaire drank geweest in Nederland? Ik heb geen marktcijfers maar ik denk dat bijvoorbeeld 'een Canei' beter verkoopt. Qua kwaliteit en smaak waarschijnlijk vergelijkbaar met de Lambrusco van de onderste plank in het supermarktwijnschap maar dat is niet de echte Lambrusco! Dat mierzoete, laag-alcoholische bubbeltje zou geeneens Lambrusco mogen heten als het aan mij ligt. Echte Lambrusco heeft een alcoholpercentage van minimaal 11% en is bij voorkeur droog, 'secco' met een suikergehalte van minder dan vier gram per liter. Die vind je niet bij de supermarkt, ook niet bij de slijter. Daarvoor ga je naar de wijnspeciaalzaak of, steeds meer, online. Ik heb er nu eentje in m'n glas gemaakt van de druivenrassen lambrusco salamino 50%, lambrusco grasparossa 40% en lancellotta 10%, die laatste staat in de Druifbijbel vermeld als 'ancellotta', alcohol is 11,5%, geen hout. Een diepe donkerpaarse kleur, intensiteit 4 uit 5, een mousse van kleine bubbels die lang aan het oppervlak blijft hangen, het lijkt net cassis. In de neus een hoog 'Beaujolais Nouveau-gehalte', perendrups, klein beetje banaan, framboos, kers, hintje anijs. In de mond vol van smaak, een fruitig mini-zoetje in de aanzet, lekkere zuren, bittertje, nauwelijks tannines, droog, heel sappig, echt op het fruit gemaakt. Voornamelijk rijpe zwarte kersen, pruim, bloedsinaasappel, rode grapefruit, in iets mindere mate ook nog wat perendrups, gemiddeld lange afdronk. Licht gekoeld, enorm verfrissend, dorstlessend zelfs. Drinkt (veel te) gemakkelijk weg. In december, de sprankelwijnmaand bij uitstek dacht ik: "Ik doe eens wat anders dan Champagne". Te verkrijgen bij Wijnoutlet. Ik heb niet meteen een idee wat ik hierbij kan eten, doe maar een voorstel.