27 september 2010

Coteaux de l’Ardèche Viognier 2009

Dit is één van de wijnen die ik in Frankrijk op vakantie heb gedronken, en die ik beslist mee moest nemen naar Nederland. Ken je dat, wanneer je bij het drinken van een wijn, bij elke slok even zachtjes moet kreunen van genot? Dit is zo'n wijn. Tenminste, voor mij dan. Ik had de viognier druif al eerder in een blend met de chardonnay druif gedronken, en daarin maakte ze slechts 20% van de blend uit. In mijn jacht naar het zoveel mogelijk proeven van wijn die slechts van één druivenras is vervaardigd, stuitte ik op deze. Oh, oh, oh, wat een heerlijkheid. Ik zal hem proberen te omschrijven. Ten eerste de kleur: vloeibaar goud. Ongetwijfeld heb ik een aantal geuren en smaken gemist, of mis ik de kennis om deze te benoemen. Hij had in ieder geval een onbestemde geur, eentje die ik niet kon thuisbrengen. Nu hou ik niet zo van bloemen en maak ik er geen gewoonte van om deze te ruiken, maar als ik daar meer kennis van zou hebben, zou ik wellicht deze geur kunnen beschrijven. De eerste slok, en wauw, wat een bommetje in je mond! Gelijk wordt de totale binnenkant van je mond gepakt door deze wijn. De zijkanten van m'n tong worden geprikkeld en hij blijft aan m'n gehemelte plakken. Alsof je één of andere vluchtige stof tot je neemt, zonder de nare smaak daarvan. Ik meen vanille te proeven. Ontzettend droog is hij met een hele lange afdronk. Gehaald bij de Carrefour in Pamiers voor €5,30 per fles. Alcoholpercentage 14% en zoals gezegd voor 100% gemaakt van de viognier druif. Ik reed er graag nog even voor om, zodat ik hier een aantal extra flessen van in kon slaan.

26.05.2011 Update: Zeven maanden na het openen van de eerste fles, heb ik nog een fles opengetrokken. De proefnotities hoef ik geheel niet aan te passen. Ik hoef niets af te zwakken en heb ook niets toe te voegen, behalve dat kennelijk deze wijn best nog even kan blijven liggen, zonder dat dat afbreuk doet aan de smaak en frisheid. Hij is nog steeds heerlijk! En weer moest ik even kreunen van genot.